در این مطلب تفاوت قراردادهای همکاری کار معین و مدت معین را بررسی می کنیم و به این سوال پاسخ می دهیم که چرا در بسیاری از موارد انتخاب قرارداد کار معین درست نیست؟
همکاری پرسنل با کارفرما انواع مختلفی دارد. اما در شرایطی که یک همکاری مشمول قانون کار شناسایی شود، کارفرما موظف است یکی از قراردادهای همکاری تنظیمی در حوزه قانون کار را انتخاب کرده و برای مستندسازی همکاری استفاده نماید. اغلب کارفرمایان با قرارداد همکاری مدت معین آشنایی دارند. اما یکی از دیگر از انواع قرارداد، قرارداد کار معین است که برای فعالیت هایی با ماهیت پروژه ای مورد استفاده قرار می گیرد. این قرارداد ویژگی های خاصی دارد که باید قبل از استفاده از آن آگاه باشید.
قرارداد کار معین چیست؟
همانطور که می دانید قرارداد مدت معین قراردادی است که منطبق با شرایط قانون کار تنظیم شده و تاریخ شروع و خاتمه آن در متن قرارداد درج شده باشد. پس در اینجا ویژگی اصلی قرارداد یعنی شروع و خاتمه همکاری در قالب یک تاریخ دقیق در قرارداد اعلام می شود. در قرارداد همکاری کار معین این شروع و خاتمه همکاری نه بر اساس تاریخ بلکه بر مبنای وضعیت یک پروژه یا حجم کاری مشخص اعلام می شود. به عبارت دیگر، قرارداد کار معین قراردادی است که تاریخ شروع آن مشخص است اما تکمیل و تحویل یک پروژه/کار به جای تاریخ خاتمه قرارداد درج شده است.
دقت کنید: قرارداد کار معین با قرارداد برونسپاری متفاوت است. قرارداد برونسپاری کار که به آن قرارداد پیمانکاری نیز می گویند خارج از حوزه قانون کار تنظیم می شود و شرایط متفاوتی دارد.
مهمترین نکاتی که در تنظیم قرارداد کار معین باید رعایت شود
قرارداد کار معین مانند سایر قراردادهای حوزه قانون کار باید شامل اطلاعات اصلی همکاری باشد. بنابراین موارد زیر را باید در این قرارداد نیز ذکر نمایید:
1. مشخصات کامل طرفین رابطه
2. زمان شروع و خاتمه قرارداد
3. نوع کار ارجاعی از طرف کارفرما
4. شیفت/ساعت کاری روزانه و یا هفتگی (با هدف شناسایی نسبت کارکرد)
5. پایه حقوق و مبلغ مزایای ماهانه
6. کاهش فعالیت یا تعطیلات کارگاه
آنچه برای قرارداد کار معین تفاوت دارد نحوه درج خاتمه همکاری است. چون در این قراردادها خاتمه همکاری بر اساس خاتمه یافتن یک کار/پروژه شناسایی شود. تعریف حجم و شرایط خاتمه پروژه ای که مبنای همکاری قرار دارد باید به قدری دقیق انجام شود که شخص ثالث نیز بتواند با مشاهده میزان پیشرفت کار اعلام کند که پروژه (قرارداد همکاری) خاتمه یافته است یا خیر؟ به یاد داشته باشید، اگر پروژه ارجاعی شما به همکار بخشی از یک پروژه بزرگتر است، مانند آنچه در صنعت ساخت و ساز به وفور دیده می شود، شرایط پروژه باید بر اساس پروژه ارجاعی به همکار ثبت شود و نه پروژه اصلی. زیرا پروژه اصلی ممکن است تا مدت ها پس از خاتمه پروژه ارجاعی شما به همکار نیز ادامه داشته باشد.
پیشنهاد می شود مطلب چه کسانی مشمول قانون کار هستند؟ را نیز مطالعه کنید.
آیا استفاده از قراردا کار معین توصیه می شود؟
قرارداد کار معین نیز مانند سایر قراردادهای همکاری که در حوزه قانون کار، در چارچوب قانون آمره کار تنظیم می شود. اما این ویژگی که همکاری کار معین تا زمان خاتمه پروژه مربوطه ادامه خواهد یافت و کارفرما موظف است در طول این مدت همه حقوق و مزایای قانونی و بیمه همکار را پرداخت نماید ممکن است موجب شود تا برخی از کارکنان عمدا در انجام و تحویل پروژه اهمال کنند تا از مزایای بیشتری بهره مند شوند. بنابراین، به جز در موارد بسیار خاص که فعالیت با نظارت مستقیم کارفرما یا نماینده ایشان انجام شود، استفاده از قراردادهای کار معین به کارفرمای بخش خصوصی توصیه نمی شود. قرارداد همکاری مدت معین و تمدید به موقع آن می تواند در بسیاری موارد جایگزین خوبی برای قراردادهای کار معین محسوب شود.
نکته پایانی
در طول قرارداد کار معین نیز کارفرما حق اخراج همکار را ندارد. در چنین شرایطی اگر شرایط پروژه و شرایط پایان کار را به درستی تعریف نکرده باشید ممکن است مجبور به پرداخت هزینه های اضافه برای انجام کار شوید. پس فقط زمانی از قرارداد کار معین استفاده کنید که شناسایی و ثبت دقیق وضعیت پروژه ممکن باشد.
