چرا برخی از افراد برخلاف عناوین شغلی مانند بازاریاب و یا مشاور، مشمول قانون کار قرار می گیرند و عدم پرداخت حقوق و مزایای ماهانه و یا بیمه نکردن آنها در سازمان تامین اجتماعی بعنوان تخلف کارفرما شناخته می شود؟
آیا پرداخت حقوق و مزایای قانون کار به بازاریاب اجباری است؟ از چه زمانی باید برای پرسنل جدید آزمایشی بیمه پرداخت کنم؟ آیا پرسنل پورسانتی هم باید بیمه شوند؟
اینها و سوالات بسیاری از این قبیل همه به یک سوال اصلی باز میگردد: چه کسانی مشمول قانون کار هستند؟ زیرا قرار گرفتن رابطه همکاری در شمول قانون کار است که موجب می شود رعایت کلیه قوانین مربوط به حقوق و مزایای کارگر در قانون کار و بیمه تامین اجتماعی برای کارفرما اجباری شود.
قانون کار چیست و چه کسانی مشمول قانون کار هستند؟
کار در خدمت دیگری انواع مختلفی دارد و بر اساس اینکه این رابطه کاری در چه شرایط و چه حوزه ای (درمان، نیروهای مسلح، دانشگاه ها، بخش خصوصی و غیره) صورت گیرد باید تابع قوانین بخش مربوطه باشد. قانون کار ایران یکی از چندین قانون موجود در زمینه کار در خدمت دیگری است و بر اساس ماده 1 قانون کار که می گوید: “کلیه کارفرمایان، کارگران، کارگاه ها، موسسات تولیدی، صنعتی، خدماتی و کشاورزی مکلف به تبعیت از این قانون می باشند” مشمولان این قانون مشخص شده اند. با این حال، همچنان مواردی وجود دارد که باید وضعیت شمول قانون کار برای یک رابطه کاری بررسی شود. مواردی مانند همکاری بازاریابان، مدیران صفحات مجازی مجموعه مانند ادمین پیج اینستاگرام و مسئول وبسایت، مشاوران مالی و غیره همه مثال هایی هستند از روابط کاری خاصی که تعیین وضعیت آنها در قانون کار کمی پیچیده است.
شناسایی کارگر و کارفرمای مشمول قانون کار چطور انجام می شود؟
از ماده 1 تا 5 قانون کار ایران می توان اینگونه برداشت کرد که هرزمان سه شرط زیر به صورت همزمان در مورد رابطه کاری برقرار باشد، این رابطه مشمول قانون کار بوده و کارفرما مکلف است همه قوانین مربوط به قانون کار و بیمه تامین اجتماعی را در مورد کارگر رعایت نماید:
1. کارگر (کننده کار) یک فرد حقیقی باشد
2. کارگر بابت انجام کار از کارفرما مزد دریافت کند
3. انجام کار توسط کارگر به دلیل درخواست کارفرما و طبق شرایط اعلامی کارفرما باشد
حال می توان فهمید که چرا برخی از بازاریابان، مشاوران و یا مدیران وبسایت مشمول قانون کار قرار دارند و گروهی دیگر نه. بازاریاب و یا مشاوری که موظف است ساعت کاری معینی را رعایت کند و یا برای عدم فعالیت در یک روز خاص می بایست از قبل از کارفرما کسب اجازه نماید (نوعی درخواست مرخصی) مشمول قانون کار قرار می گیرد. چرا که هر سه شرط فوق بطور همزمان در رابطه کاری او صادق است.
نکته پایانی
به یاد داشته باشید، تنظیم و امضای قراردادهای خارج از حوزه قانون کار مانند قراردادهای بازاریابی و پیمانکاری و مشاوره نمی تواند تکلیف کارفرما برای پرداخت حقوق و مزایای قانون کار در خصوص این افراد را از بین ببرد و ملاک تصمیم گیری، رای هیات رسیدگی اداره کار است که شرایط عملی رابطه کاری را نیز در کنار مستندات مربوط به رابطه مد نظر قرار میدهد.
اگر برای مشخص کردن وضعیت شمول قانون کار برخی از پرسنل مجموعه خود نیاز به کمک تخصصی دارید، همین حالا وقت مشاوره رزرو کنید.
همچنین، در بخش معرفی محصولات می توانید قرارداد مناسب با وضعیت همکاری پرسنل خود را به راحتی پیدا کنید.
3 دیدگاه در “چه کسانی مشمول قانون کار هستند؟”